Çağatayca Bir Fütüvvet-nâme Risalesi

Öz Arapça fetâ kelimesinden türetilmiş olan fütüvvet; yiğitlik, cömertlik, gençlik, kahramanlık anlamlarına gelmektedir. Fütüvvet terimi zaman içerisinde anlam değişikliklerine uğramış, tasavvufta yer edinerek ilerleyen zamanlarda gelenek, göreneklerin, dinî törenlerin ve meslek risalelerinin yazıldığı fütüvvet-nâmeler bir tür olarak edebiyatta önemli yere sahip olmuştur. Söz konusu terim, Türk dünyasında ise ilk kez Horasan bölgesinde kullanılmış olmakla birlikte Anadolu coğrafyasında bu alanda yazılmış eserler Ahilik Teşkilatı loncaların kurulması, işletilmesinde kılavuzluk görevi üstlenmiştir. Araştırmada incelenmiş fütüvvet-nâme adlı el yazması, klasik sonrası Çağatay Türkçesi ile risaledir. Kırgızistan’dan temin edilen risalenin tamamı 24 varaktan müteşekkildir 18 varaklık kısmı incelememize konu Konu çoban-nâme dua-nâme yazmasında yazar tarih ilgili herhangi bilgi bulunmamaktadır. Çalışmada metnin çeviri yazısı, ses bilgisi, şekil bilgisi incelemesi yapılmış, gerekli görülen yerlerde açıklamalara da verilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden doküman tekniğiyle ele alınmış çalışmanın amacı özellikle Türkçesiyle yapılan çalışmaların, geçiş dönemi eserleri olmaları hasebiyle hem de modern lehçelerinin araştırmacılarına dil materyalleri sunmalarıdır.